MAPS TO THE STARS (2014, David Cronenberg, A+30)

MAPS TO THE STARS (2014, David Cronenberg, A+30)

หนึ่งในตัวละครที่เราชอบที่สุดในชีวิตคือ “เวฬุรีย์” จากละครทีวีเรื่อง “เพลิงพ่าย” (1990) ตอนนี้เราพบว่าเราได้เจอตัวละครที่เข้ามานั่งอยู่ในหัวใจเราได้เหมือนกับเวฬุรีย์แล้ว นั่นก็คือ Agatha Weiss (Mia Wasikowska) ใน MAPS TO THE STARS คือตัวละครตัวนี้ทำให้เรานึกถึงเวฬุรีย์ในแง่ที่ว่า เธอเป็นคนที่มีทั้ง “บาดแผลทางกายและบาดแผลทางใจ”, มีปมอย่างรุนแรงกับครอบครัว และเธอมี “เพลิง” บางอย่างที่แผดเผาอยู่ในใจอย่างร้อนแรงมาก คือ Agatha Weiss นี่เป็นตัวละครที่เหมาะกับคำว่า “เพลิงพ่าย” จริงๆ

แต่แค่ตัวละครดีอย่างเดียวมันไม่พอนะ มันต้องอาศัยฝีมือการกำกับด้วย และเราว่า David Cronenberg เหมาะมากๆกับการถ่ายทอดพลังความเพลิงพ่ายของตัวละครแบบนี้ออกมา ซึ่งตรงกันข้ามกับผู้กำกับอย่าง Susanne Bier ที่มีตัวละครนางเอกที่สุดตีนอย่าง Serena ในหนังเรื่อง SERENA (2014, A+) แต่ Susanne Bier กลับไม่สามารถถ่ายทอดศักยภาพที่แท้จริงของตัวละครนางเอกออกมาได้

นอกจาก Agatha Weiss แล้ว ตัวละครอื่นๆใน MAPS TO THE STARS เราก็ชอบสุดๆเหมือนกัน ทั้งตัวละครที่มีปมทางจิตอย่างตัวละครของ Julianne Moore, Olivia Williams และ Sarah Gadon ไปจนถึงตัวประกอบยิบย่อยที่ทุกตัวทำหน้าตาน่าตบหมด อย่างเช่นเด็กหญิงในโรงพยาบาล และแก๊งนักแสดงวัยรุ่นหญิง

ฉากที่ชอบที่สุดในเรื่องคือฉากที่ Sarah Gadon พูดกับกล้องว่า “ฉันคงเป็นเลสเบียนไม่ได้” หรืออะไรทำนองนี้ มันเป็นฉากที่เฮี้ยนมากสำหรับเรา เพราะตามหลักเหตุผลแล้ว ฉากนี้มันน่าจะเป็นจินตนาการของตัวละคร Julianne Moore แต่มันก็ไม่มีอะไรชี้ชัดว่ามันเป็นจินตนาการของ Julianne Moore ฉากนี้ก็เลยดูมีสถานะพิเศษบางอย่างสำหรับเรา

อีก sequence ที่ชอบสุดๆคือช่วงต้นเรื่อง ที่ตัวละคร Julianne Moore, Benjie กับ Agatha ท่องบทพูดเดียวกัน การตัดต่อฉากนั้นทำได้อย่างทรงพลังมากๆ