LA FAMILLE BÉLIER (2014, Éric Lartigau, France, A+20)
--ชอบที่หนังไม่ได้นำเสนอคนหูหนวกในฐานะคนน่าสงสารแต่อย่างใด
แต่ดูเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาๆ
--ปกติแล้วเราจะรู้สึกว่าครอบครัวฝรั่งน่าจะเหมือนครอบครัวในหนังเรื่อง
TANGUY (2001, Étienne Chatiliez) นั่นก็คือพ่อแม่จะพยายามไล่ลูกออกจากบ้านให้ได้เมื่อลูกโตแล้ว เพราะฉะนั้นเราก็เลยรู้สึกว่าการที่ครอบครัวในหนังเรื่อง
LA FAMILLE BÉLIER หวงลูก มันจึงเป็นสิ่งที่ประหลาดดี คือเหมือนเราไม่ค่อยเห็นอะไรแบบนี้ในหนังฝรั่ง
และคงเป็นสิ่งที่ครอบครัวมนุษย์ปกติเขาไม่ทำกัน คือการหวงลูกของครอบครัวนี้เป็นสิ่งที่มีเหตุผลรองรับน่ะ
เพราะลูกเป็นเครื่องมือสื่อสารกับโลกภายนอกและเป็นเครื่องมือทำมาหากินอย่างนึงของพ่อแม่
แต่ถ้าครอบครัวนี้ไม่ใช่ครอบครัวคนพิการ แล้วหวงลูกแบบนี้ มันคงจะเป็นสิ่งที่น่าตั้งคำถามมากๆ
(อาจจะดูประเด็นนี้ได้จากหนังอินเดียเรื่อง PIKU (2015, Shoojit Sircar))
--ชอบเพื่อนนางเอกมากๆ
พฤติกรรมบางอย่างของเพื่อนนางเอกทำให้นึกถึงพฤติกรรมของนางเอกหนังเรื่อง LOVELY
RITA (2001, Jessica Hausner, A+30)
--พอดูพฤติกรรมของนางเอกกับเพื่อนนางเอกใน LA
FAMILLE BELIER แล้วทำให้เราตั้งคำถามว่า
มันมีหนังและละครทีวีกี่เรื่องที่ใช้ pattern แบบว่า “นางเอกมีเพื่อนสาวที่แร่ดหรือกล้าแสดงความต้องการทางเพศมากกว่านางเอก”
น่ะ คือเรารู้สึกเหมือนกับว่าหนังหลายๆเรื่องมักจะมี pattern แบบนี้น่ะ อย่างเช่นหนังสั้นเรื่อง “ออกกำลังรัก” (2015, กมลรัตน์ ภักดีบาง) ก็มี pattern ตัวละครแบบนี้
หรือแม้แต่ละครทีวีอย่าง SEX AND THE CITY นางเอกก็ไม่ใช่คนที่กล้าแสดงความต้องการทางเพศมากที่สุดในกลุ่มเพื่อนหญิงของตัวเอง
เพราะตัวละคร Samantha จะกล้าแสดงออกมากกว่า
แต่เราจะชอบหนังแบบ LOVELY RITA และ AND THE
AWARD FOR THE BEST WHORE GOES TO... (2015, ธิติวัฒน์ ขจร, A+30)
มากกว่าหนังกลุ่มข้างต้นน่ะ คือหนังที่นางเอกเป็นคนที่กล้าแสดงออกมากที่สุดในกลุ่มเพื่อนหญิงของตัวเองไปเลย
แทนที่จะโยนบุคลิก “เรียบร้อย หรือเรียบร้อยกว่าเพื่อนในกลุ่ม” ให้ “นางเอก”
และโยนบุคลิก “แร่ด ร่าน เงี่ยน” ให้ “เพื่อนนางเอก” แบบหนังหลายๆเรื่อง
No comments:
Post a Comment